ΚΡΙΤΙΚΑΙ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΙΣ 

α) ᾽Ανακριτὴς δολοφονίας βουλευτοῦ Λαμπράκη, 22.5.1963

 

῾Η δολοφονία εἰς τὴν Θεσσαλονίκην τὴν 22αν Μαΐου 1963 τοῦ βουλευτοῦ τῆς ἀριστερᾶς Γρηγορίου Λαμπράκη προεκάλεσε συγκίνησιν καὶ ἀγανάκτησιν εἰς τὴν ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ σάλον διεθνῶς. Διότι ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς καταδήλως πολιτικῆς δολοφονίας. Τὸ μαρτυροῦσαν αἱ συνθῆκαι διαπράξεώς της. Συγκεκριμένως, εἶχε προηγηθῆ ὁμιλία τοῦ θύματος ἐνώπιον συγκεντρώσεως ἀριστερῶν, ὀργανωθείσης ὑπὸ τῆς «῾Ελληνικῆς ᾽Επιτροπῆς διὰ τὴν Διεθνῆ ῞Υφεσιν καὶ Εἰρήνην», ἡ ὁποία καὶ ἀπεδοκιμάζετο θορυβωδῶς καὶ διὰ βιαιοτήτων ὑπὸ συγκεντρωθέντων «ἀντιφρονούντων», εἰς τὴν πραγματικότητα παρακρατικῶν, δρώντων ἀνενοχλήτως παρὰ τὴν ἐπὶ τόπου παρουσίαν ἀστυνομικῆς δυνάμεως 180 ἀνδρῶν. Παρευρίσκετο μάλιστα ἐκεῖ καὶ τὸ σύνολον τῆς ἡγεσίας τῶν ᾽Αστυνομικῶν ᾽Αρχῶν Θεσσαλονίκης. Τὸ δὲ ἔγκλημα διεπράχθη ἐπὶ παρουσίᾳ καὶ ὑπὸ τὰ ὄμματα τῆς ἀστυνομικῆς αὐτῆς δυνάμεως εὐθὺς μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁμιλίας καὶ τὴν ἔξοδον τοῦ θύματος καὶ ἐνῷ ἐβάδιζε τοῦτο  ἐπὶ τοῦ καταστρώματος πλησιέστατα ἐκεῖ πρὸς τὴν διασταύρωσιν δύο ὁδῶν, δι᾽ ἐπιπεσόντος τρικύκλου, ἐλλοχεύοντος εἰς συγκλίνουσαν πάροδον, καὶ πλήγματος κατὰ κεφαλήν. ῾Ο τύπος, εἰς τὴν ῾Ελλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικόν, ἀφιέρωνε πρωτοσέλιδα εἰς ἀνταποκρίσεις καὶ καθημερινὰ σχόλια διὰ τὴν ὑπόθεσιν καὶ τὴν πορείαν τῆς ἀνακρίσεως, διεξαγομένης ὑπὸ τοῦ Πρωτοδίκου-᾽Ανακριτοῦ Θεσσαλονίκης Χρήστου Α. Σαρτζετάκη.

῾Ο προκληθεὶς πολιτικὸς σάλος εἰς τὴν ῾Ελλάδα συνεπέφερε κυβερνητικὴν κρίσιν. ῾Η κυβέρνησις τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, παρῃτήθη, καίτοι τὸ κόμμα του (ἡ  ᾽Εθνικὴ Ριζοσπαστικὴ ῞Ενωσις - Ε.Ρ.Ε.) διέθετεν ἄνετον πλειονοψηφίαν εἰς τὴν Βουλήν. ῎Εφθασε δὲ εἰς τὴν κορύφωσιν μὲ τὴν ἀπαγγελίαν ὑπὸ τοῦ ᾽Ανακριτοῦ κατηγορίας, ὄχι μόνον ἐναντίον τῶν φυσικῶν αὐτουργῶν τῶν διαπραχθέντων κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐκείνην τῆς 22.5.1963 ἐγκλημάτων ( δολοφονίας τοῦ Γρηγορίου Λαμπράκη, ἐπικινδύνου σωματικῆς βλάβης τοῦ ἐπίσης βουλευτοῦ τῆς ἀριστερᾶς Γεωργίου Τσαρουχᾶ, κλπ.), φυσικῶν αὐτουργῶν, ποὺ ἦσαν ὅλοι μέλη παρακρατικῶν ὀργανώσεων ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν παρισταμένων κατὰ τὰ ἐγκλήματα τῆς ἑσπέρας ἐκείνης ἡγητόρων τῶν ᾽Αστυνομικῶν ᾽Αρχῶν Θεσσαλονίκης, συγκεκριμένως τοῦ ᾽Επιθεωρητοῦ Χωροφυλακῆς Βορείου ῾Ελλάδος ῾Υποστρατήγου Κωνσταντίνου Μήτσου, τοῦ ᾽Αστυνομικοῦ Διευθυντοῦ Θεσσαλονίκης Συνταγματάρχου Εὐθυμίου Καμουτσῆ, τοῦ ᾽Αστυνομικοῦ ῾Υποδιευθυντοῦ ᾽Αντισυνταγματάρχου Μιχαὴλ Διαμαντοπούλου, τοῦ Διοικητοῦ τῆς ῾Υποδιευθύνσεως ᾽Εθνικῆς ᾽Ασφαλείας Θεσσαλονίκης Ταγματάρχου Κωνσταντίνου Δόλκα, τοῦ Διοικητοῦ τοῦ Ε' ᾽Αστυνομικοῦ Τμήματος Θεσσαλονίκης (εἰς τὴν περιφέρειαν ἁρμοδιότητος τοῦ ὁποίου καὶ διεπράχθησαν τὰ ἐγκλήματα) Μοιράρχου Τρύφωνος Παπατριανταφύλλου, καὶ ἄλλων. Αἱ ἀπαγγελθεῖσαι κατηγορίαι κατὰ τῶν ἡγητόρων τῶν ᾽Αστυνομικῶν ᾽Αρχῶν Θεσσαλονίκης, διὰ τὰς ὁποίας καὶ διέταξεν ὁ ᾽Ανακριτὴς τὴν προφυλάκισίν των, ἦσαν ἠθικὴ αὐτουργία (διὰ τὸν Παπατριανταφύλλου) καὶ συνέργεια (διὰ τοὺς λοιποὺς) εἰς τὰ διαπραχθέντα ἐγκλήματα, ὡς καὶ διὰ κατάχρησιν ἐξουσίας εἰς βαθμὸν κακουργήματος, κλπ.

Ἔτσι χάρις εἰς τὸ ἀνακριτικὸν ἔργον τοῦ Χρήστου Σαρτζετάκη ἀπεδεικνύετο πλέον δικαστικῶς ἡ στενὴ συνεργασία τῶν ᾽Αστυνομικῶν ᾽Αρχῶν Θεσσαλονίκης μὲ παρακρατικὰς ὀργανώσεις ἀνθρώπων τοῦ κοινωνικοῦ, κατὰ τὸ πλεῖστον, περιθωρίου, συνεργασία εἰς ἐνεργήματα μέχρι καὶ ἐγκλημάτων ἐναντίον πολιτικῶν ἀντιπάλων τῆς κυβερνώσης παρατάξεως τῆς Ε.Ρ.Ε., ὅτι, ἑπομένως, ἡ χώρα διατελοῦσε ὑπὸ καθεστὼς βίας καὶ τρομοκρατίας, ὅτι ἡ Δημοκρατία μας ἦτο μόνον φαινομενικὴ καὶ κίβδηλη.-