1.- Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

 

 

ΙΙΙ) ΔΙΑ ΤΗΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑΝ

 

1.- ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

 

^*^*^*^

 

῞Ενα ἀπὸ τὰ θεμελιωδέστερα γνωρίσματα τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοσυστασίας ἀποτελεῖ ἡ ἀνεπανάληπτη ἑλληνική μας γλῶσσα. Μία καὶ ἑνιαία ὑπὸ ὅλες τὶς μέχρι σήμερα μορφές της, ἡ ἑλληνική μας γλῶσσα ὑπῆρξε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι τροφοδότις ὅλων σχεδὸν τῶν συγχρόνων εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν, ἀλλὰ καὶ μοναδικὸν ἐργαλεῖον πολιτισμοῦ.

Δι᾽ αὐτὸ καὶ κάθε κατὰ τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος ἐπιβουλὴ ἀνέκαθεν ἐστρέφετο καὶ στρέφεται κυρίως ἐναντίον τῆς ἑλληνικῆς μας γλώσσης, τῆς ὁποίας καὶ ἀπεργάζεται τὸν βαθμιαῖον ἀφανισμόν. Νὰ μὴ μᾶς διαφεύγῃ, ὅτι, μετὰ τὴν νομοθετικὴν δολοφονίαν τῆς γλώσσης, εἰς τὴν ὁποίαν ἀμαθεῖς καὶ ἀνιστόρητοι, πολιτικοὶ κυρίως ταγοί μας (διότι αὐτοὶ φέρουν τὴν εὐθύνην ἐνώπιον τῆς ῾Ιστορίας) μᾶς ὡδήγησαν μὲ τὴν κατάργησιν τῆς διδασκαλίας τῶν ᾽Αρχαίων ῾Ελληνικῶν καὶ ἐν συνεχείᾳ μὲ τὸ πανάθλιον μονοτονικόν, κυριολεκτικῶς ἄτονον καὶ ἀπνευμάτιστον σύστημα  γραφῆς, τώρα διολισθαίνουμε καὶ στὰ χειρότερα : Συγκεκριμένως α) ἡ σποραδική, ἀλλὰ τόσο ἐπικίνδυνη, ὁλοσχερὴς παράλειψις ἀπὸ τὴν γραφομένην γλῶσσαν μας κάθε τόνου (αὐτὸ τὸ βλέπουμε ὄχι σπανίως καὶ σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές), β) οἱ, ἔστω μεμονωμένες, φωνὲς, ποὺ τελευταίως ἀκούγονται, ὑπὲρ τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ υἱοθετήσεως τοῦ λατινικοῦ ἀλφαβήτου, ἀκόμη δὲ γ) ἡ ἐπιδιωκομένη περιθωριοποίησις καὶ ἀχρήστευσις τῆς ἑλληνικῆς διὰ τῆς προτάσεως υἱοθετήσεως τῆς Ἀγγλικῆς ὡς δευτέρας ἐπισήμου γλώσσης μας ἀποτελοῦν τὰ τελευταῖα ἐπονείδιστα ὁρατὰ κρούσματα τῆς μακροχρονίου ἐλεεινῆς, σατανικῆς ἐμπνεύσεως, ἐπιχειρήσεως τῶν ἐπιβούλων πρὸς τὸν πνευματικόν μας εὐνουχισμὸν διὰ τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ἀφανισμοῦ τῆς ῾Ελληνικῆς μας γλώσσης.

σοι ἀφελεῖς πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ ἀναβλέψουν. Καὶ νὰ συνειδητοποιήσουν τὴν καταχθόνια παγίδα. ᾽Εθνικὴ κοινότης, ποὺ χάνει τὴν γλῶσσαν της, χάνει καὶ τὴν αὐθυπαρξίαν της, ἐξαφανίζεται ! Εἰς τὸ ὑπὸ ἐκτέλεσιν αὐτὸ ἔγκλημα κανένας συνειδητὸς ῞Ελλην δὲν πρέπει νὰ συνεργήσῃ. ᾽Αντιθέτως πρέπει ὅλοι σταθερῶς καὶ ἀνενδότως νὰ ἀντιταχθοῦμε.

 

῾Ο Χρῆστος Σαρτζετάκης ἀνέκαθεν διέβλεψε καὶ δημοσίως ἐπανειλημμένως ἐπεσήμανε τὸν κίνδυνον, σταθερῶς δὲ καὶ ἐπιμόνως εἰργάσθη διὰ τὴν ἀποτροπήν του. Εἶναι ἀξιοσημείωτον, ὅτι ὑπὸ τὴν ἰδικήν του ἔμπνευσιν ὡς Προέδρου τῆς ῾Ελληνικῆς Δημοκρατίας καὶ ἐν μέρει εἰς ἰδικήν του καθοδήγησιν ὀφείλεται τὸ πρόγραμμα τοῦ ἀειμνήστου ᾽Αντωνίου Τρίτση ὡς ῾Υπουργοῦ Παιδείας (25.4.1986 ἕως 9.5.1988) « γιὰ τὴν ἀνάκτησι τῆς ῾Ελληνικῆς Παιδείας» . Τὸ πρόγραμμα ἐκεῖνο, μὲ τὸ ὁποῖον ἐπανεισήγετο ἡ συστηματικὴ μὲ σωστὸν τρόπον διδασκαλία εἰς τὰ Σχολεῖα τῆς ἀρχαίας μας γλώσσης, μὲ πρῶτες γεύσεις ἤδη ἀπὸ τὶς δύο τελευταῖες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου, δυστυχῶς ἐναυάγησε. Μολονότι μάλιστα εἶχε τὴν ρητὴν ἔγκρισιν τοῦ τότε Πρωθυπουργοῦ ᾽Ανδρέα Παπανδρέου, καὶ μάλιστα ὄχι τὴν συνήθη, αὐτήν, ἡ ὁποία δίδεται ἀπὸ τὸν Πρωθυπουργὸν τῆς χώρας διὰ τὴν υἱοθέτησιν καὶ ἐξαγγελίαν κάθε γενικωτέρας φύσεως κυβερνητικοῦ ἔργου∙ ἀλλὰ ἔγκρισιν, ἐκδηλωθεῖσαν ἐπὶ πλέον ἐπανειλημμένως εἰς κατ᾽ ἰδίαν συζητήσεις του μὲ τὸν Ὑπουργόν του Ἀντώνην Τρίτσην, ὡς καὶ μὲ τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας Χρῆστον Σαρτζετάκην, ἀγωνιῶντα διὰ τὴν προώθησιν τοῦ ἀνωτέρω προγράμματος. Καὶ ἐναυάγησε μὲ τεχνητὴν καὶ κατευθυνομένην κρίσιν, ἡ ὁποία ὡδήγησεν εἰς ἀποπομπὴν τοῦ λαμπροῦ ἐκείνου ῾Υπουργοῦ Παιδείας καὶ ἐγκατάλειψιν ἔκτοτε τοῦ σωτηρίου προγράμματος. Ἔτσι οἱ ἐπίβουλοι καὶ πνευματοφθόροι τρομοκράτες ἐπεβλήθησαν ἐναντίον τῆς ἀποφάσεως καὶ αὐτοῦ τοῦ Πρωθυπουργοῦ ! ῾Ωραίαν εἰκόνα τοῦ πνευματικοῦ ἐκείνου ἀγῶνος δίδει ὁ διακεκριμένος λόγιος καὶ συγγραφεὺς Χάρης ΛΑΜΠΙΔΗΣ εἰς τὸ περισπούδαστον, ἀπὸ 893 σελίδες, βιβλίον του μὲ τὸν χαρακτηριστικὸν τίτλον «Παιδεία καὶ Τρομοκράτες» (Δοκίμιον αὐτογνωσίας), ἔκδοσις Κείμενα Κριτικῆς, «᾽Αντίφωνον», ᾽Αθῆναι, 1990.

 

Ἐν συνεχείᾳ παρατίθενται κατ’ ἐπιλογὴν σχετικαὶ πρὸς τὴν γλῶσσαν μας παρεμβάσεις τοῦ τέως Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Χρήστου Α. Σαρτζετάκη, ὅπως ἐναντίον τῆς ἐνσυνειδήτως ἐθνοπροδοτικὴς προτάσεως περὶ καθιερώσεως τῆς Ἀγγλικῆς ὡς δευτέρας ἐπισήμου γλώσσης μας, -  ἐναντίον τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῆς Ἑλληνικῆς μας γλώσσης ἀπὸ τὸ νέον Ἀεροδρόμιον Ἀθηνῶν, - διὰ τὴν ἀδυναμίαν χρησιμοποιήσεως τῆς Ἑλληνικῆς εἰς τὸ διαδίκτυον (internet), - ἐναντίον τῆς γλωσσικῆς μας ἐξαθλιώσεως, κλπ.

 

^*^*^*^