ΜΕΡΟΣ Α' ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

2.- ΔΙΚΑΣΤΗΣ

Εἰσαγωγικά.

῾Ο Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης, πρῶτος ἐπιτυχὼν τῶν δικαστικῶν διαγωνισμῶν (πρὸς κατάληψιν θέσεως Εἰρηνοδίκου τὸ 1955 καὶ Παρέδρου Πρωτοδικῶν τὸ 1956), διεκρίθη καὶ κατὰ τὴν ἄσκησιν τῶν δικαστικῶν του καθηκόντων. Κυρίως ἔγινε πανελληνίως, ἀλλὰ καὶ ἐκτὸς ῾Ελλάδος γνωστὸς ἤδη ἀπὸ τὸ 1963 ὡς Πρωτοδίκης - ᾽Ανακριτὴς Θεσσαλονίκης, ἀπὸ τὴν ἀνάκρισιν τῆς ὑποθέσεως τῆς πολιτικῆς δολοφονίας τοῦ βουλευτοῦ τῆς ἀριστερᾶς Γρηγορίου Λαμπράκη, τὴν ὁποίαν, κατὰ κοινὴν ἀναγνώρισιν, διεξήγαγε καὶ ἔφερεν εἰς πέρας μὲ ἀπόλυτον εὐσυνειδησίαν, θαυμαστὴν ἱκανότητα καὶ ἀσυνήθη τόλμην καὶ εὐψυχίαν, ἐν μέσῳ δὲ μυρίων δυσχερειῶν καὶ πιέσεων.

᾽Αλλὰ καὶ μετὰ τὴν μεταπολίτευσιν, τὸν Αὔγουστον 1976, ὁ Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης, ἀκολουθῶν πάντοτε τὴν ἰδίαν γραμμὴν δικαστικῆς ἀκεραιότητος καὶ εὐθυκρισίας καὶ εὐόρκου ἐπιτελέσεως τοῦ καθήκοντος, κατέκτησε καὶ πάλιν τὴν ἑλληνικήν, ἀλλὰ καὶ διεθνῆ ἐπικαιρότητα καὶ ἀναγνώρισιν μὲ τὴν συμβολήν του  εἰς τὴν ἀπόρριψιν ἀπὸ τὸ Πενταμελὲς Συμβούλιον ᾽Εφετῶν ᾽Αθηνῶν τῆς αἰτήσεως τῆς Κυβερνήσεως τῆς ῾Ομοσπονδιακῆς Δημοκρατίας τῆς Γερμανίας περὶ ἐκδόσεως τοῦ ὑπηκόου της Πόλε.

Εἰδικώτερον :